Artyści

ANTONI CHODOROWSKI (1946 - 1999)

Antoni Chodorowski do stolicy przybył w 1965 r. z rodzimych Chodorów, w województwie białostockim. Rozpoczął studia inżynierii lądowej na Politechnice Warszawskiej, ale w 1975 r. ukończył wydział Architektury Wnętrz na Akademii Sztuk Pięknych.

W 1970 r. zadebiutował jako rysownik na łamach "Jazz Forum". Od tej pory zaczął publikować rysunki w wielu czasopismach krajowych i zagranicznych, do najważniejszych należą m.in: "Szpilki", "Karuzela", "Czas" "Fundamenty", "Polityka", "Polska", "Politechnik", "Najwyższy Czas", "Fonosfera", "Tygodnik Solidarność", "Jeż", "Pardon" (Niemcy).

Artysta zajmował się głównie rysunkiem satyrycznym, plakatem i ilustracją książkową. Jego recenzje rysunkowe z wernisaży, premier teatralnych i filmowych ukazywały się często na łamach "Warszawskiego Informatora Kulturalnego" i "Filmu". Pasjonowało go też malarstwo sztalugowe, któremu pozostawał wierny od czasów studiów. To ono przyniosło mu pierwsze poważne nagrody i wyróżnienia m.in. na "Famie" w Świnoujściu i w gdańskim "Przetargu 1970". W 1975 r. artysta zdobył Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie na Plakat Festiwalu Filmów w Strasburgu.

Już od lat 80-tych Antoni Chodorowski zaliczany był do czołówki współczesnych rysowników satyrycznych i karykaturzystów portretowych w Polsce. Na żadnej ważniejszej wystawie satyrycznej nie mogło zabraknąć prac "Chodora". Uznanie przyniosły mu przede wszystkim karykatury polityków i znanych osobistości. Jego rysunki niejednokrotnie zdumiewały prostotą i oryginalnością pomysłu, a jednocześnie przekorą i ponadczasowym poczuciem humoru.

Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych oraz na wielu konkursach krajowych i międzynarodowych Brał udział w międzynarodowych salonach humoru w Montrealu, Gabrowie, Bordighrze, Berlinie, Ankarze, Strasburgu, Bratysławie, Skopje, Legnicy. Wielokrotnie jego rysunki były nagradzane, m.in.: w Istambule, Tokio i Montrealu.

Był wielokrotnym laureatem Brązowej i Srebrnej Szpilki legnickiego "Satyrykonu" oraz innych prestiżowych nagród. W 1995 roku Polonia Amerykańska przyznała mu wyróżnienie "Zielonego Złotego".

Z naszym wydawnictwem TERRA NOSTRA artysta związał się w 1998 r. Poznaliśmy jego niezwykły talent, twórczy profesjonalizm i perfekcyjność. Pracował szybko i intensywnie, często zaskakując końcowym efektem swych rozwiązań. Imponował niezwykłą osobowością, humorem, spokojem i opanowaniem, tolerancją i życzliwością do ludzi i świata. W niecodzienny sposób powiązał rysunkiem wydarzenia z polskiej historii i urodę rodzimej literatury. Artysta przez skromność zwykł mówić: "to nic takiego", ale jego mapa "Dziedzictwo Polski" okazała się być jednak "czymś takim" i do dziś zachwyca tak młodych, jak i starych Polaków w kraju i zagranicą. Te malowane dzieje Polski stały się nieoczekiwanie jego ostatnim dziełem, czyli niejako ostatnim pociągnięciem malarskiego pędzla i uhonorowaniem jego twórczego życia.

Dwa dni przed nagłą śmiercią otrzymał "Srebrny Medal" Jury Międzynarodowej Wystawy Satyrykon' 99 w Legnicy, który stał się nagrodą za całokształt artystycznej twórczości.